در دنیای امروزی متاسفانه اکثر افراد به روابط خودشان اهمیت چندانی نمی دهند و فقط به دنبال کسب موفقیت و پیشرفت هستند و می خواهند که همیشه در مرکز توجه همه قرار بگیرند و مردم در مورد آنها صحبت بکنند که چه کردند و به چه چیز هایی رسیده اند!
و منظور من این نیست که تلاش برای رسیدن به جایگاه بالا خوب نیست،بلکه منظور من این است که نباید در حین تلاش کردن برای رسیدن به این موارد،از مهم ترین و به نظر من اصلی ترین بخش زندگی مان یعنی روابط مان غافل بمانیم.
طبق بررسی های انجام شده نشان می دهند که اگر ما همه چیز داشته باشیم،ولی روابط غنی نداشته باشیم،هیچ وقت احساس خوشبختی نخواهیم کرد و روابط ما اصلی ترین بخش زندگی ما هستند که باید به این موضوع آگاه باشیم و روی این موضوع بسیار زیاد تلاش بکنیم.
ولی ما عموما توجه چندانی به این موضوع نمی کنیم و احساس می کنیم که اگر جایگاه اجتماعی بالایی داشته باشیم،درآمد زیادی داشته باشیم،در این صورت روابط ما به صورت اتوماتیک عالی تر می شود در حالی که این طور نیست و حتما شما هم در اطرافتان انسان هایی را دیده اید که در لحاظ درآمد و جایگاه اجتماعی فوق العاده ای برخورداند ولی روابط خوبی با عزیزانشان ندارند و همیشه سر ناسازگاری با همدیگر دارند.
و ما در این مقاله قصد داریم که در مورد یکسری رفتار هایی صحبت بکنیم که اگر به تکرار این رفتار ها ادامه بدهیم،در آینده ای نه چندان دور باعث سردی و یا از بین رفتن ارتباطمان با دیگران می شود!
اهمیت اقدام های کوچک در روابط
ژاپنی ها یک ضرب المثل فوق العاده ای دارند و من به شخصه واقعا از این ضرب المثل لذت می برم:
به خاطر میخی نعلی افتاد
به خاطر نعلی اسبی افتاد
به خاطر اسبی سواری افتاد
به خاطر سواری جنگی شکست خورد
به حاطر شکستی کشوری نابود شد
و همه ی اینها تقصیر کسی بود که میخ را درست نکوبیده بود.
این ضرب المثل به خوبی بیانگر اهمیت کارهای بسیار کوچک است که گاهی اوقات از فکر می کنیم،از اهمیت چندانی برخوردار نیست ولی همین کارهای بسیار کوچک است که زندگی و روابط ما را می سازد و یا ممکن است از بین ببرد!
و بر اساس نظریه ای که دانیل کانمن دانشمند برنده جایزه نوبل مطرح کرده است،ما در یک روز بیداری تقریبا دو هزار لحظه ویژه را تجربه می کنیم و هر لحظه تقریبا چند ثانیه طول می کشد.
این تحقیق به خوبی نشان می دهد که ما در هر روز می توانیم دو هزار کار بسیار کوچک انجام بدهیم که در آینده می تواند مسیر کل روابط ما را دستخوش تغییرات زیادی بکند.
و در ادامه این مقاله راجب کارهای کوچک صحبت خواهیم کرد که به این رفتارها آگاه باشیم که در روابط خودمان کمتر استفاده بکنیم،چون در آینده ممکن است روابط ما را به کلی از بین ببرد!
1.عیب جویی در روابط
بسیاری از ما وقتی تنها هستیم،به دنبال یک دوست و همدم می گردیم و هر زمان که پیدایش کردیم،به دنبال عیب هایش هستیم و زمانی که از دستش می دهیم به دنبال خاطراتش می گردیم و دوباره باز تنها می شویم!
عیب جویی کردن رابطه را از بین می برد و به کسی که با ما در ارتباط است احساس بسیار بدی دست می دهد و همیشه این ترس را خواهد داشت که نکند از کارم،حرفم،رفتارم و… عیب جویی کند و این ترس باعث می شود که فرد تمایلی برای ادامه دادن ارتباط نداشته باشد و اگر روابط ما بسیار وابسته به هم باشد در این صورت باعث آزرده خاطر شدن شخص می شود و باعث می شود که آن فرد در کنار ما احساس راحتی نکند.
تحقیقات نشان می دهد که هر فرد در ده سال اول عمرش به طور متوسط صد و چهل و هشت هزار پیام منفی دریافت می کند که اکثر این پیام ها این گونه هستند:بی ادب،تنبل،بی عرضه،بی نظم،تو هیچی نمی شی،دست و پا چلفتی،دست نزدن و….. .و از آنجایی ورودی مغز ما هر چیزی باشد،خروجی نیز همانطور خواهد بود.
یعنی همانطور که اطرافیان ما از دوران کودکی از ما عیب جویی می کردند ما نیز به عیب جویی کردن عادت کرده ایم و زمانی که با دیگران در ارتباط هستیم،شروع به عیب جویی از آنها می کنیم!
و طبق آمار پژوهشگران هفتادو هفت درصد مغز انسان حاوی پیام ها،دستور ها و برنامه های منفی است که توسط اطرافیان ما در مغز ما ایجاد شده است.
و طبق این برنامه ریزی هایی که ذهن ما از دوران کودکی داشته است نباید انتظار داشته باشیم که با مطالعه این بخش دیگر از دیگران عیب جویی نکنیم!
می خواهم برای اینکه دست از عیب جویی کردن برداریم از گاندی یک نقل قولی بکنم:
من فقط به جنبه های خوب انسان ها توجه می کنم،از آنجایی که خودم بی عیب و نقص نیستیم علاقه ای به کشف خطاهای دیگران ندارم.
ما باید برنامه ریزی ذهنی خودمان را تغییر بدهیم و به جای تمرکز کردن روی عیب های دیگران،به ویژگی های خوب آنها توجه کنیم و آنها را به رویشان بیاوریم.
2.منفی نگری در روابط
دکتر جان گاتمن تحقیقی در رابطه ما اثرات منفی نگری در روابط انجام داد و به نتایج بسیار شگفت انگیزی دست پیدا کرد.
در این تحقیق جان گاتمن دریافت که هر چه تاثیرات مثبت متقابل طرفین نسبت 5 به 1 به مثبت نزدیک تر باشد احتما موفقیت ازدواج بیشتر است و هر چقدر به منفی نزدیک تر باشد،احتمال شکست ازدواج بیشتر است.
برای شروع این تحقیق جان گاتمن در یک گفتگوی تلفنی پانزده دقیقه ای از زوجین فیلم برداری کرد و کنش و واکنش های مثبت و منفی آنها را نمره گذاری کرد.یعنی اگر از کلام منفی استفاده می کردند نمره منفی می گرفتند و اگر از کلام مثبت استفاده می کردند،نمره مثبت می گرفتند.
و جان گاتمن بعدا پیش بینی کرد که کدامیک از این زوج ها طلاق می گیرند و کدامیک به زندگی شان ادامه می دهند.
بعد از ده سال جان گاتمن مرحله دوم تحقیق را شروع کرد.نتایج بدست آمده شگفت انگیز بود!
بر اساس نمره گذاری کنش و واکنش زوج ها در آن فیلم برداری پانزده دقیقه ای جان گاتمن میزان طلاق را 94 درصد درست پیش بینی کرده بود!
بدون شک همه ما ایرانی ها استاد منفی نگری هستیم و فقط کافیست به نحوه احوال پرسی کردن های همدیگر نگاه کنیم و متوجه بشویم که چقدر ما منفی نگریم!
اجازه بدهیم با یک تحقیقی به شما نشان بدهم که منفی نگری چقدر روی روابط و جسم ما تاثیرات بسیار بدی را می گذارد.
دکتر ماسارو ایموتو با منتشر کردن عکس هایی از بلور آب در کتاب پیام های نهفته در آب به خوبی نشان می دهد که چقدر افکار ما روی محیط تاثیر می گذارد.
آزمایشات دکتر ایموتو ثابت کرد که افکار منفی مانند حسادت،بلور های آب را زشت می کنند و برعکس افکار مثبت مانند عشق و سپاسگذاری،بلور های آب را زیبا تر می کنند!
شاید برای شما این سوال پیش بیاید که بلور های آب چه ربطی به روابط ما دارد؟
اگر دقت کرده باشید هفتاد درصد بدن ما از آب تشکیل شده است پس نتیجه می گیریم که ما با بیان کلمات منفی، تاثیر بسیار بدی بر روی جسم خودمان می گذاریم که باعث بروز بیماری های زیاد می شود و طبق تحقیقات انجام شده افکار منفی طول عمر انسان را ده سال کمتر می کند و هم بر جسم و افکار دیگران تاثیر می گذاریم.
ما در زندگی خودمان با افراد گوناگونی در ارتباط بوده ایم و زمانی که با افراد منفی نگر سر و کار داشته ایم،همیشه یک احساس بسیار بدی برای ما دست می دهد و سعی می کنیم که هر چه زود تر آن رابطه را تمام کنیم و زمانی که با یک انسان مثبت سر و کار داشته ایم سعی می کنیم که ارتباط خودمان را با آن شخص زیاد تر کنیم چون احساس خوبی درما ایجاد می کند.
برای اینکه ما بتوانیم تا حدودی منفی نگری را کنار بگذاریم باید مغز خودمان را شرطی سازی بکنیم.مغز ما طوری طراحی شده است که از درد و رنج فرار می کند و اگر ما بتوانیم منفی نگری را با درد و رنج همراه کنیم،می توانیم تا حدودی منفی نگری را کنار بگذاریم.
برای این کار یک کش به دور دستمان می بندیم و هر زمانی که در روابط یا حتی در تنهایی خودمان یک فکر منفی وارد ذهن ما شد،فورا به وسیله آن کش یک ضربه ای به دست خودمان می زنیم و اگر این تمرین را به مدت سه هفته انجام بدهیم،منفی نگری ما به طور معجزه آسایی کم می شود!
فقط در انجام این تمرین باید دقت کنیم که کش در یک دست ما باشد و ضربه ای که می زنیم به همان نقطه باشد!
3.پرسیدن سوالهای به درد نخور
زمانی که دوران ابتدائی درس می خواندم،همیشه استرس داشتم که به یکی از خانه های اعضای فامیل مهمانی برویم یا آنها به خانه ما بیایند.چون همیشه از من سوالاتی می پرسیدند که اصلا دوست نداشتم دیگران بدانند مثلا معدلت چند شد؟ و الان که بزرگتر شده ام جنس سوالاتشان فرق می کند مانند چقدر درآمد داری؟معدل دانشگاهت چند شد؟
و این گونه سوالات نه تنها من بلکه همه را اذیت می کند،چون برخی موارد در زندگی ما هستند که دوست نداریم دیگران از آن خبر دار بشوند وبرخی با پرسیدن این گونه سوالات باعث آزرده خاطر شدن دیگران می شوند.
به طور مثال سوال های اذیت کننده این طور هستند:
معدلت چنده؟ چقدر حقوق می گیری؟ماشینت رو از کجا خریدی؟چقدر خریدی؟ چرا ازدواج نمی کنی؟ چرا بچه دار نمی شی؟ چرا چاق شدی؟ چرا موهات سفید شده؟ از همسرت راضی هستی؟ بابات چیکاره است؟ رتبت تو کنکور چند شد؟نمی خوای تغییری تو زندگیت داشته باشی؟ چرا اینقدر پول هات رو خرج می کنی؟ چرا ماشین نمی خری؟ و….. .
هر موقع که خواستیم از این گونه سوالات از دیگران بپرسیم فورا به خودمان یادآوری کنیم که:
یک:دانستن این موضوع چه کمکی به من می کند؟
دو:چه تغییری در زندگی من ایجاد می کند؟
4.مقایسه کردن در روابط
مقایسه کردن یعنی اینکه بگوییم دیگران از تو برتر هستند و این کار ما باعث ایجاد کینه و حسادت فرد نسبت به کسی که با آن مقایسه شده است،می شود.
برخی از والدین برای اینکه فرزندان خود را تشویق به درس خواندن بکنند،او را با دیگر دوستانش مقایسه می کنند و می گویند که ببین دوستت چقدر زرنگ و باهوشه و تو چرا مثل او باهوش نیستی؟
شاید این گونه روش ها در کوتاه مدت جواب بدهد ولی در بلند مدت اصلا جواب نخواهد داد و با این گونه مقایسه کردن ها فقط حس کینه و حسادت را در دل همدیگر پرورش می دهیم و نتیجه دیگری نخواهد داشت.
روزگاری در یک جنگل زیبا، حیوانات تصمیم گرفتند برای فرزندان خود مدرسه ای دایر کنند. به همین دلیل برای تدوین برنامه درسی یک روز دور هم جمع شدند.
در این جلسه خرگوش اصرار داشت که دویدن جزء برنامه درسی باشد. پرنده معتقد بود که باید پرواز نیز به برنامه درسی اضافه شود. ماهی هم به آموزش شنا اصرار داشت و سنجاب نیز مصرانه تاکید می کرد که بالا رفتن از درخت نیز باید در این آموزش های مدرسه قرار بگیرد.
شورای مدرسه با رعایت همه پیشنهادات دفترچه راهنمای تحصیلی مدرسه را تهیه کرد و بعد قرار شد که همه حیوانات درس ها را یاد بگیرند. خرگوش در دویدن نمره بیست گرفت، اما بالا رفتن از درخت برایش دشوار بود و مرتب از پشت، زمین می خورد.
دیری نگذشت که در اثر یکی از این سقوط ها مغزش آسیب دید و قدرت دویدن را هم از دست داد. حالا به جای نمره بیست، نمره 10 می گرفت. و نهایت در بالا رفتن از درخت هم نمره اش از حد صفر بالاتر نمی رفت.
پرنده در پرواز عالی بود اما نوبت به دویدن روی زمین که می رسید، نمره خوبی نمی گرفت و مرتب صفر می گرفت. صعود عمودی از تنه، شاخه و برگ درختان نیز برایش سخت بود.
جالب اینجاست که تنها مارماهی کند ذهن و عقب افتاده بود که می توانست درس های مدرسه را تا حدودی انجام دهد و با نمره ضعیف بالا رود.
ما با مقایسه کردن دیگران سعی می کنیم آنها را شبیه به همه بکنیم و در نتیجه اجازه نمی دهیم خودشان باشند و این باعث می شود که روابط ما از بین برود.
یک پیشنهاد ویژه از طرف ذهن خلاق
اگر می خواهید به صورت علمی و قدم به قدم و البته رایگان مهارت های ارتباطی خودت رو بالا ببری و بتونی روابط خوبی با دیگران بسازی،دیگه وقت رو تلف نکن و روی دکمه زیر کلیک بکن و همین الان در دوره رایگان ارتباط موثر شرکت بکن.
[row]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[/col]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[button text=”دانلود دوره رایگان ارتباط موثر” style=”shade” radius=”5″ depth=”3″ depth_hover=”5″ class=”widget-titlettt”]
[/col]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[/col]
[/row]