در این مقاله قصد داریم در رابطه با مهارت همدلی کردن صحبت کنیم و هدف از نوشتن این مقاله این بود که:
- بدانیم اصلا همدلی کردن یعنی چیه؟
- تفاوت بین همدلی کردن و همدردی کردن چیه؟
- چرا همدلی کردن برای هر دو طرف مفید است؟
- و چطور از همدلی کردن در روابط خودمان استفاده کنیم؟
اگر فکر می کنید که مطالب این مقاله می تواند برای شما مفید باشد،لطفا تا پایان با ذهن خلاق همراه باشید.
همدلی کردن چیست؟
یکی از تعریف های پایه دربارهی همدلی، توسط کارل راجرز ارائه شده و دیگرانی که پس از او به این حوزه پرداختند، همواره به تعریف او توجه داشتهاند:
همدلی به معنای درک دنیای شخصی طرف مقابل؛
انگار که دنیای خودتان است.
و البته قید انگار مهم است و نباید از بین برود.
همدلی یعنی حس کردن خشم، ترس و سردرگمیِ درمانجو؛ چنانکه انگار حس خودتان بوده؛
بدون اینکه خشمگین شده، بترسید، یا اینکه سردرگم شوید.
در کل همدلی یعنی اینکه بدون قضاوت کردن ،موضوع را از دید دیگران نگاه کنیم و از خودمان بپرسیم که اگر من جای آن شخص بودم چه کار می کردم؟
اجازه بدهید تعریف همدلی را بیشتر برای شما توضیح بدهم.همدلی کردن یعنی اینکه با کفش های دیگری قدم بزنیم،با عینک فرد مقابلمان دنیا را نگاه کنیم و به طور کلی خودمان را بتوانیم تا حد ممکن جای افراد مقابل بگذاریم و آنچه برای ما مهم است را فراموش کنیم و آنچه برای فرد مقابل مهم است را بیابیم.
البته میان همدلی و همدردی و دلسوزی تفاوت هایی وجود دارد که در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت.
فرق بین همدردی و همدلی چیست؟
همدلی کردن ارتباط را قوتی تر و صمیمی تر می کند ولی همدردی ودلسوزی باعث از بین رفتن ارتباط می شود.
چون دلسوزی کردن با قضاوت کردن همراه است و باعث خدشه دارد شدن رابطه می شود و اصلا پیشنهاد نمی شود که با دیگران همدردی کنید چون نه مسئله ای حل می شود و نه احساس فرد مقابل خوب می شود.
در اکثر مواقع که فردی می خواهد مشکل خودش را بگویید یا مشکلی دارد و ما به طریقی می فهمیم،به دنبال راه حل و نصیحت کردن نیست،بلکه می خواهد فقط شما جایگاه او را درک کنید و بدانید که در چه وضیعتی قرار دارد.
متاسفانه در جامعه ما همدلی کردن وجود ندارد و بیشتر مردم به دنبال دلسوزی کردن هستند و در نتیجه دیگران را به اشتباه قضاوت می کنند بدون اینکه بدانند که چه سرگذشتی را داشته اند.
مثلا اگر فردی در کاری شکست خورده است و این مسئله را با ما در میان می گذارد به جای اینکه دلیل شکست خوردنش را به او بازگو کنیم و اشتباهاتش را بهش بگوییم باید خودمان را جای او بگذاریم نه این که اشتباهاتش را به او بازگو کنیم .
مگر خودش نمی داند که چه اشتباهی کرده است و دلیل ندارد که ما هم نمک را به زخم هایش بپاشیم.و در این گونه مواقع از خودمان سوال بپرسیم که اگر من جای او بودم چه کار می کردم؟

همدلی چه فایده هایی دارد؟
همه ما دوست داریم با افرادی معاشرت کنیم که به خودمان شبیه باشد و همدلی کردن این ویژگی را برای ما می دهد.
همدلی باعث میشود که شما فردی بسیار دوست داشتنیتر و معتبرتر به حساب بیایید، بلکه باعث میشود که یک درک عمیق شکل بگیرد و و وقتی دیگری را عمیقا درک کردیم، فرد مقابل برای شنیدن و درک ما بسیار پذیراتر و آمادهتر است.
ما با همدلی کردن احساس،رفتار و گفتار خودمان را شبیه به فرد می کنیم و این باعث می شود که فرد ما را دوست داشته باشد و این دوست داشته شدن باعث می شود که فرد به حرف های ما توجه کند و در نتیحه با ما به توافق برسد.
اجازه بدهید در مورد همدلی کردن یک مثالی بزنم:
مردی خسته از محیط کار به منزل میآید و همسرش هم ساعتها منتظر مانده تا همسرش بیاید و با او به گردش به بیرون از خانه برود. مرد خسته است و خانم هم ساعتها منتظر بوده و به قول خودش در خانه پوسیده است!
خب اگر همدلی نباشد؛ این مرد از نظر همسرش یک مرد خودخواه است که فقط و فقط به خودش فکر میکند و اصلاً به فکر تفریح همسرش نیست!
از آن طرف هم مرد میگوید این زن اصلاً من را درک نمیکند و ملاحظه خستگی و این که چندین ساعت کار کردم را نمیکند!
حال فرض کنید که هر دو همدلی داشته باشند! کاملاً مشخص است که یک زندگی فوقالعاده را مشاهده خواهیم کرد.

چطور همدلی را تمرین کنیم؟
سوال های بسیاری وجود دارد که افراد می گویند ما می دانیم که همدلی کردن بسیار خوب است ولی نمی دانیم که چطور در روابطمان از همدلی کردن استفاده کنیم؟
در ادامه این مقاله قصد دارم در رابطه با این موضوع بیشتر توضیح بدهم:
اگر مهمترین نکته ای که در استفاده از همدلی کردن باشد،بی شک جمله طلایی زیر خواهد بود
قبل از قضاوت کردن ببینیم که اگر ما جای آن شخص بودیم چه کار می کردیم؟
ولی این موضوع در جامعه ما جا نیافتاده است چون ما بدون اینکه گذشته فرد را بدانیم،سبک زندگی شان را بفهمیم و بدانیم که در چه مکان هایی بزرگ شده است یا با چه کسانی معاشرت کرده است فورا قضاوت می کنیم.
مثلا امروزه در جامعه زیاد دیده می شود که افراد از سنین بسیار پایین تر شروع به سیگار کشیدن می کنند و ما هم بدون اینکه پشت صحنه سیگاری شدن را ببینم ،فورا قضاوت می کنیم و بد و بیراه می گوییم.
در این زمینه اصلا کار کودک سیگاری را تایید نمی کنم! بلکه می خواهم این را بگویم که فقط از خودمان بپرسیم که اگر من جای او بودم چه کاری می کردم؟
و یک نکته مهم وجود دارد و آنهم این است که اگر ما خودمان در جایی خوب عمل نکرده ایم سعی نکنیم که با دیگران اشتباهی همدلی کنیم.
مثلا:
- پدری که از لحاظ مالی موفق نیست،بع فرزندش موفقیت مالی آموزش می دهد
- دوستی که زندگی نامناسبی دارد،به دوست دیگرش درس زندگی کردن می دهد
- پدر و مادری که منظم نیستند،به فرزندش منظم بودن را یاد می دهد
و نکته آخر اینکه اگر می خواهیم همدلانه با دیگران برخورد کنیم،به جای قضاوت و از بیرون نگاه کردن کمی نگاه عمیق تری خواهیم داشت.مثلا اگر یک کودک سیگاری دیدیم،خیلی راحت نمی گوییم خاک تو سرت!!
بلکه می گوییم که معلوم نیست که در چه مکانی بزرگ شده و اگر من جای او بودم چه کاری می کردم؟
برای ثبت نام در دوره ارتباط موثر حرفه ای به صورت رایگان کافیست روی دکمه زیر کلیک بکنید و در عرض چند ثانیه به فایل ها دسترسی داشته باشید.
[row]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[/col]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[button text=”دانلود دوره رایگان ارتباط موثر” style=”shade” radius=”5″ depth=”3″ depth_hover=”5″ class=”widget-titlettt”]
[/col]
[col span=”4″ span__sm=”12″]
[/col]
[/row]
در پایان از شما دعوت می کنیم که مقاله های مرتبط را نیز در سایت ذهن خلاق مطالعه کنید.
دنیای مطلوب چیست؟
چگونه از دیگران انتقاد کنیم؟
مهارت گوش دادن موثر
چگونه سر صحبت را با دیگران باز کنیم؟
چگونه از دیگران تعریف کنیم؟
مهارت نه گفتن