قانون دو دقیقه ای یک استراتژی بسیار آسان برای غلبه کردن بر اهمال کاری و تنبلی است ولی استفاده کردن از این قانون به سادگی خودش نیست،چون انجام کارهای راحت به همان اندازه انجام ندادنش نیز راحت است!
قانون دو دقیقه ای می گوید:وقتی عادت جدیدی را شروع می کنید،انجام آن باید کمتر از دو دقیقه طول بکشد!
در این مقاله شما یاد خواهید گرفت که تقریبا هر عادت را می توانیم به یک نسخه دو دقیقه ای کاهش بدهیم:
به عنوان مثال:
- هر شب فقط یک صفحه کتاب مطالعه بکنید!
- به جای سی دقیقه مدیتیشن فقط یک دقیقه مدیتیشن بکنید!
- به جای مطالعه درس های دانشگاه فقط جزوه درس را باز بکنید!
- به جای دویدن فقط کفش های ورزشی خودتان را بپوشید!
ایده قانون دو دقیقه این است که شروع عادت های جدید را تا حد ممکن آسان بکنید.هر کسی می تواند یک دقیقه مدیتیشن بکند،یک صفحه کتاب مطالعه بکند یا فقط کفش های ورزشی خودش را بپوشد.
وقتی شروع به کار بکنید،ادامه آن بسیار راحت تر خواهد بود،چون شروع کار از ادامه آن بسیار سخت تر است.
در ایجاد یک عادت جدید شما نباید احساس چالش بکنید،ممکن است اقدامات بعدی شما چالش برانگیز باشد،اما دو دقیقه اول باید بسیار آسان و ساده باشد.آنچیزی که شما نیاز دارید یک عادت دروازه ای است که به طور طبیعی شما را به یک مسیر پربار تر هدایت میکند.
عادت دروازه ای چیست؟
با ترسیم اهداف خود در مقیاسی از بسیار آسان تا بسیار سخت معمولا می توانید عادات دروازه ای را که منجر به نتیجه دلخواه شما می شوند،ایجاد بکنید.
به عنوان مثال،دویدن در ماراتن بسیار سخت است.دویدن 5 کیلومتر سخت است.ده هزار قدم پیاده روی تا حد متوسط دوشوار است.ده دقیقه پیاده روی آسان است اما پوشیدن کفش مخصوص دویدن بسیار آسان است.
هدف شما ممکن است دویدن در ماراتن باشد،اما عادت دورازه ای شما پوشیدن کفش دویدن است و شما باید این گونه قانون دو دقیقه ای را دنبال بکنید.
چرا قانون دو دقیقه ای کار می کند؟
مردم اغلب فکر می کنند که خواندن یک صفحه یا انجام مدیتیشن برای یک دقیقه یا برقراری یک تماس فروش عجیب و غریب است و نتایج بزرگی به همراه نخواهد داشت.اما موضوع انجام یک کار نیست!
هدف این است که به عادت مسلط شوید.حقیقت این است که یک عادت قبل از بهبود یافتن،باید ایجاد شود.
به جای تلاش کردن برای ایجاد یک عادت کامل از ابتدا،کار آسان را به صورت سازگارتر انجام بدهید و قدم به قدم برای ایجاد یک عادت کامل تلاش بکنید.
این روش برای سهولت عادت نیست بلکه راهی ایده آل برای تسلط بر یک مهارت دشوار است.هر چه شروع یک فرآیند را بیشتر ساده و آسان بکنید،احتمال اینکه بتوانید به حالت تمرکز عمیقی که برای انجام کارهای بزرگ لازم است،بیفتید،بیشتر می شود.
با انجام همان گرم کردن قبل از هر تمرین،رسیدن به حالت اوج عملکرد را آسان می کند.با پیروی از این روش،ورود به کار سخت را آسانتر می کنید.
قانون دو دقیقه ای می تواند برای برخی از افراد یک ترفند به نظر برسد.شما می دانید که هدف واقعی انجام بیش از فقط دو دقیقه است،بنابراین ممکن است احساس بکنید که سعی می کنید خودتان را گول بزنید.در واقع هیچ کسی مشتاق خواندن یک صفحه یا انجام یک فشار دادن یا باز کردن یادداشت های خود نیست و اگر می دانید که این یک ترفند ذهنی است،چرا شما آن را قبول می کنید؟
اگر در قانون دو دقیقه ای احساس اجبار کردید،این کار را امتحان بکنید:این کار را به مدت دو دقیقه انجام بدهید و سپس متوقف بکنید.
برای دویدن بروید،اما بعد از دو دقیقه توقف بکنید.مدیتیشن را شروع بکنید اما پس از دو دقیقه متوقف بکنید.درس عربی را مطالعه بکنید اما بعد از دو دقیقه بایستید.
این یک استراتژی برای شروع نیست،بلکه همه چیز است.عادت شما فقط می تواند صد و بیست ثانیه طول بشکد!
قانون دو دقیقه هویت می سازد نه عادت!
استراتژی هایی مانند این فقط به یک دلیل کار می کنند:آنها هویتی را که می خواهید بسازید را تقویت می کند.
اگر پنج روز پشت سر هم در باشگاه حاضر شوید حتی اگر دو دقیقه طول بکشد برای هویت جدید خود یک رای مثبت می دهید.شما نگران رسیدن به تناسب اندام نیستید.شما متمرکز شده اید تا به فردی تبدیل شود که تمرینات را از دست نمی دهد.شما در حال انجام کوچکترین اقدامی هستید که نوع شخصیت شما را تایید می کند.
ما بندرت به تغییر این روش فکر می کنیم چون همه هدف نهایی را می خواهند.اما یک فشار کوچک از ورزش نکردن بهتر است.یک دقیقه تمرین نوازندگی،از تمرین نکردن بهتر است.یک دقیقه خواند بهتر از این است که کتابی را به دست نگیرید.
هر زمان که می خواهید عادت خود را کنار بگذارید،می توانید از قانون دو دقیقه استفاده بکنید.این یک روش ساده برای آسان کردن عادت های شماست!